Właściwości, rola i naturalne źródła witaminy C (kwasu askorbinowego) – więcej niż tylko środek na przeziębienie
Przywołując na myśl witaminę C, większość z nas natychmiast przytacza jej zdolność do zwalczania przeziębień i grypy. W rzeczywistości jednak, ta potężna substancja, znana również jako kwas askorbinowy, posiada o wiele szerszy zakres oddziaływań. Korzyści wynikające z jej stosowania obejmują poprawę kondycji cery, łagodzenie objawów alergii, wzmacnianie kości i układu krążenia oraz ochronę przed chorobami psychicznymi i nowotworami. Witaminę C uzyskujemy głównie z owoców i warzyw, dlatego warto wzbogacić naszą codzienną dietę o produkty takie jak papryka, truskawki, pomarańcze, pomidory, kalarepa czy mango.
Witamina C (acidum ascorbicum) jest organicznym związkiem chemicznym, należącym do grupy alkoholi polihydroksylowych. Jego obecność jest nieodzowna dla prawidłowego funkcjonowania naszego organizmu. Jest ważnym składnikiem pokarmowym, a ponadto jest wykorzystywany w przemyśle spożywczym jako przeciwutleniacz (E300).
Podstawowymi dostawcami witaminy C są owoce i warzywa. Jej ilość w produktach pochodzenia zwierzęcego, takich jak mleko krowie, jest wręcz nieznaczna (niecałe 2 mg / 100 g). Najwięcej witaminy C znajdziemy w owocach dzikiej róży (1800 mg / 100 g), rokitnika (do 1000 mg / 100 g) i papryce żółtej (294 mg / 100 g). Ale również inne produkty, takie jak czarna porzeczka, natka pietruszki, czerwona papryka, jarmuż czy chrzan to prawdziwe skarbnice tej witaminy. Właściwą podażą witaminy C mogą się też pochwalić brokuły, mango, grejpfruty, mandarynki, pomidory czy biała kapusta. Dzienne zapotrzebowanie na tę substancję zależy od wieku – dzieci do 6 roku życia potrzebują jej 50 mg na dobę, dziewięcioletnie dzieci – już 60 mg. Dorośli natomiast powinni dostarczać organizmowi 70 mg witaminy C dziennie, choć dla kobiet ciężarnych i karmiących piersią zalecane jest spożycie od 80 do 100 mg tej substancji na dobę.
W perspektywie chemicznej, witaminę C określa się jako kwas alfa-askorbinowy, a jej wzór to C6H8O6. Wykazano, że siła działania tej substancji jest ściśle powiązana z jej strukturą przestrzenną. Fizycznie, witamina C prezentuje się jako biały proszek o kwasowym smaku, dobrze rozpuszczalny w wodzie oraz roztworach alkoholu metylowego i etylowego. Tłuszcze nie mają jednak zdolności do jej rozpuszczania. W stanie roztworu witamina C jest szczególnie wrażliwa na wysokie temperatury, a negatywny wpływ na nią mają również suszenie, sól, benzoesan sodu, kwas salicylowy, aspiryna, sulfonamidy i promieniowanie UV.
Witamina C ma ogromne znaczenie w dziedzinie kosmetyki – nie bez powodu nazywa się ją „witaminą młodości”. Podobnie jak witamina E, pozwala na uzyskanie efektu zdrowo rozświetlonej, gładkiej i jędrnej skóry. Należy jednak pamiętać, że skuteczne preparaty do pielęgnacji ciała powinny zawierać lewoskrętną formę witaminy C (kwas L-(+) askorbinowy). Kosmetyki z odpowiednio wysokim stężeniem tej substancji zwalczają wolne rodniki, negatywne skutki promieniowania UV, pobudzają syntezę kolagenu i kwasu hialuronowego, zmniejszają zaczerwienienie skóry, rozjaśniają przebarwienia, delikatnie złuszczają martwy naskórek, wzmacniają barierę lipidową skóry, zmniejszają rozstępy i redukują nadmierną produkcję łoju. Aby uzyskać najlepsze efekty, warto stosować je regularnie.